ภาค4นี้จะต่างจากภาคอื่นตรงที่ คนที่กลับมาที่เมืองไม่ใช่เรา แต่เป็นพระเอกของเราค่ะ
วันที่ได้รู้ว่าพระเอกกลับมาหลังจากไปอยู่อเมริกามานาน เราก็ฝันถึงเรื่องราวสมัยเด็ก
สมัยเด็ก ขณะที่เรากับเรียวตะคุงกำลังเดินเล่น ก็ได้ยินเสียงกระดิ่ง(ระฆัง) ก็เลยเดินตามหาและเจอโบสถ์
แต่ประตูโบสถ์จะล็อกอยู่ เราเข้าไปไม่ได้ เห็นแค่ภาพสีกระจกในโบสถ์ และก็เห็นระฆัง
เรียวตะคุงก็บอกว่า ต้องเป็นเสียงระฆังอันนี้ดังแน่ๆเลย ไว้มันดังอีก เรามาดูกันเถอะ
หลังจากนั้นหลายวันผ่านไป เรียวตะก็จะหยิบกังหันลมออกมาให้เรา
แล้วก็จะบอกว่า เนี่ยเป็นของทำเลียนแบบกังหันลมพิเศษ(ที่เรียวตะทำ)ที่ถ้าเป่ากังหันลมนี้พร้อมอธิษฐานไปด้วยล่ะก็ คำอธิษฐานจะสัมฤทธิ์ผลล่ะ เพราะงั้น ถ้าเราเป่ากังหันลมนี้ คำอธิษฐานก็น่าจะสมหวังนะ
ว่าแล้วก็ทำพร้อมกันเลย
คำอธิษฐานเรียวตะโคดน่ารักเลย 55555
"ขอให้พวกเราแข็งแรงและมีความสุข แล้วก็นะ ขอให้ได้แต่งงานกัน ต้องได้แต่งงานกันนะ"
ส่วนตัวเราในสมัยเด็ก ไม่รู้จะขออะไร ก็เลยขอให้คำอธิษฐานของเรียวตะสมหวัง
แล้วระฆังจะดัง เราก็จะบอกว่าเหมือนงานแต่งงานเลย
ทีนี้พอขอเสร็จ เรียวตะถามเราว่าขออะไรไป เราก็บอกว่าความลับ เรียวตะเลยบอก งั้นเขาก็ความลับ
พอตอนเช้า เราก็เจอเรียวตะคุง ซึ่งโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
ก็คุยๆกัน เรียวตะแอบดีใจที่เราฝันถึง แล้วก็ถามเราถึงเรื่องสมัยเด็กว่าจำได้ไหม (ตรงนี้มี 3 ชอยส์ให้เลือก)
ซึ่งถ้าเราตอบว่า หมายถึงเรื่องที่อธิษฐานกันน่ะหรอ (ชอยส์กลาง)
เรียวตะก็จะตอบว่า
(แน่นอนว่าเรียวตะคุงแอบหมายถึงคำอธิษฐานที่ว่าขอให้ได้แต่งงานกันแน่ๆ เขินแบบนี้ 555)
พอถึงวันปฐมนิเทศน์ รอบนี้ฮิมุโรจจี้ขึ้นมาเป็นผอ.แล้ว 555
และแน่นอนว่าเราได้อยู่ห้องเดียวกับ คาซามะ เรียวตะ !!!
จากนั้นอาจารย์ประจำชั้นเราก็เดินเข้ามา
แต่เนื่องจากแต่งตัวซอมซ่อ ตอนแรกนักเรียนก็จะพากันตกใจว่านั่นมันช่างไม่ใช่หรอ ทำไมเข้ามาในห้อง
นักเรียนบางคนมีกรี๊ดว่าหล่อด้วย 555
แล้วคุณเซนเซย์ก็เขียนชื่อตัวเอง และแนะนำตัวว่าเป็นครูประจำชั้นห้องนี้
ชื่อ มิคาเงะ โคจิโร่ (มีวาดรูปวัวด้วย ซึ่งตอนหลังเราจะถามว่าวาดอะไร เขาจะบอกว่านั่นโมรี่ วัวที่บ้านและเป็นสมาชิกในครอบครัวคนนึง)
สักพักฮิมุโรจจี้จะเข้ามา แล้วคุณพี่ก็โดนดุที่ใส่ชุดแบบนี้มา เลยโดนลากไปเปลี่ยนชุดสูทเข้ามาใหม่
(โดนลากจริงๆนะ มิคาเงะโวยวายเจ็บเพราะโดนฮิมุโระดึงหู 555)
ตอนแรกเราคิดว่าเราคงไม่ชอบเซนเซย์นะ เพราะทรงผมประหลาดมาก แต่ที่ไหนได้
มาเล่นแล้วกรี๊ดค่าาาาา ทำไมเซนเซย์น่ารักจังเลยอ่ะ บอกไม่ถูก แต่มีความเป็นผู้ใหญ่ผสมกับวัยรุ่นในตัว
ตอนยิ้มทำหน้าเจ้าเล่ห์ก็เท่ห์ >//<
เซนเซย์จะไม่ชอบแต่งชุดสูท เขารู้สึกว่าแต่งชุดอีกชุดนั่นมันสะดวกสบายกว่า
ส่วนนึงเราคิดว่าเพราะเขาเป็นครูที่มีสวนของตัวเองไง ต้องไปคอยทำสวนอ่ะ มันสกปรกง่าย 55
อ่อ เซนเซย์เป็นโรคกลัวความสูงนะ ใครไปทัศนศึกษากับแก พยายามเลี่ยงที่สูง 5555
(นี่ชอบลากเซนเซย์ไปดาดฟ้าปราสาท เลยโดนรังเกียจเลย ไม่ขึ้นยิ้มสักที 555)
ขำตอนที่ถามเซนเซย์ว่าวันเกิดอยากได้อะไร
โคจิโร่จะตอบว่า อยากกลับไปวันปฐมนิเทศน์ร่วมกับพวกเรา
แล้วเราก็คิดในใจประมาณว่า สิ่งที่อยากได้คือเวลา(การย้อนวัย)หรอ 5555 เซนเซย์น่ารักดีอ่ะ
เซนเซย์นี่มีโมเม้นท์เจ้าเล่ห์เยอะอยู่ (คำพูดไม่ได้เป๊ะๆนะคะ แต่ประมาณนี้แหล่ะ ไม่ได้จดประโยคไว้ 55)
มีตอนที่เดินกลับบ้านกับเราแล้วก็พูดประมาณว่าเนี่ย ที่เราบอกว่าคิดถึงอาจารย์เนี่ย ก็มีอาจารย์หลายคนนะ แต่เราก็จะบอกว่า ก็เหมือนเซนเซย์นั่นแหล่ะ ก็มีนักเรียนหลายคน
แล้วเซนเซย์ก็จะบอกว่า เขาอยากเป็นอาจารย์ประจำชั้นของเธอนะ
ซึ่งตรงนี้นางเอกจะคิดในใจว่า เซนเซย์พูดว่า "เธอ" ไม่ใช่ "พวกเธอ" แหล่ะ
แล้วก็อีกตอนที่สองฝาแฝดคุยกับเซนเซย์เรื่องแฟชั่น บอกว่าแฟชั่นของอาจารย์เนี่ย ใส่ไปเดทไม่ได้นะ
(ชุดทำสวนอ่ะ 555) เซนเซย์เลยบอกว่า
ใครบอกว่าไม่ได้ ใส่ไปเดทได้สิ พวกเธอคนไหนจะมาเดทกับครู XD
ขำที่ทำให้มิจิรุหน้าแดงด้วยอ่ะ ตลก 555
อ่อ แล้วก็มีโมเม้นท์ย่อยของเซนเซย์กับเรียวตะคุงด้วย
ประมาณว่าเซนเซย์สอนวิธีอยู่คนเดียวให้เรียวตะคุงฟัง เว้นท์แรกแอบลืมๆละ
แต่เพิ่งเจอเว้นสองมา ขำอ่ะ เรียวตะถามว่าจะแก้ปัญหาทำความสะอาดยังไง (เขาขี้เกียจทำ)
เซนเซย์เลยบอกว่า วิธีแก้ก็คืออย่าให้มันสกปรกตั้งแต่แรก ถ้าไม่ทำให้สกปรก ก็ไม่ต้องทำความสะอาดไง
(ใช่หรอคะ อาจารย์ค้าาาาา 5555)
อ่อ เห็นชมเซนเซย์เยอะแยะ แต่จริงๆเราก็ชอบคาซามะคุงมากน้าาา
เรียวตะคุงเนี่ย จะชอบพูดกับเราแบบสไตล์คลั่งรักจริงๆนั่นแหล่ะ
พูดอะไรก็เหมือนกับมองว่าเราเป็นเจ้าสาวในอนาคตชัวร์ๆแน่ๆแล้วตลอดเวลาเลย
แต่รอบแรกเราเลี่ยงจีบพระเอกค่ะ เพราะได้ข่าวว่าพี่แกจีบยาก XD
แล้วพอดีคนที่โผล่มาหลังจากพระเอกกับเซนเซย์คือ ฮอนดะ เลยจีบหมอนี่ซะเลย
พูดแล้วแอบสงสารพระเอกนิดนึง แบบวันวาเลนไทน์เราเอาชอกโกราคา 1 rich ให้เรียวตะ
เรียวตะแอบอึ้งเลยว่านี่อะไรนะ แล้วก็บอกว่า มันเป็นชอกโกแบบเดียวกับที่พวกลูกค้าสาวๆและป้าๆเอามาให้เขาเลย ดูเรียวตะช็อกแล้วเศร้าเลย น่าสงสาร 55
ที่ทำให้รู้สึกผิดกว่าเดิมเพราะพอวันไวท์เดย์ (คือเรียวตะอยู่ๆก็หน้ายิ้มไปเองอ่ะ ทั้งที่เดทไปครั้งเดียว)
เรียวตะเรียกเราออกมาจากห้อง แล้วก็ให้ของพิเศษเรา แล้วก็บอกว่า ต้องเรียกออกมาเพราะจะให้ของพิเศษที่ไม่เหมือนคนอื่นเขา (เลยไม่อยากให้คนอื่นเห็นและรู้) ฟังละแบบ...
ขอโทษค่าาาา ของที่เราให้มันไม่พิเศษเลยยย เหมือนของคนอื่นทุกคนเลยอ่าาา 555
แถมท้าย คราวก่อนลืมพูดเรื่องชมรมไป เอามาแปะให้ดู
ชมรมแบ่งเรียงจากซ้ายไปขวา บนลงล่างก็คือ
1 กรรมการนักเรียน
2 ชมรมเย็บปักถักร้อย
3 ชมรมดนตรี
4 ชมรมยูโด (อาราชิปั้นมาได้ดีมากค่ะ แต่คาสุมะคุงคงหงอยน่าดู ชมรมบาสฯหายไปแล้ว)
5 ชมรบัลเล่ต์
6 ชมรมทำสวน
7 ชมรมมาราธอน
8. ชมรมเบสบอล
เดี๋ยวไว้รอบหน้า จะมาเล่าเรื่องของฮนดะ อิคุ
ps.มาคอมเม้นท์เม้าท์กันบ้างได้นะคะ XD
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น