สามารถดูรายละเอียดเกมส์ที่เราเคยรีวิวไว้ในบล็อกนี้ได้เลยค่ะ
นี่คือปกของ Drama CD & Character songs ฝั่งของ ไรโตะคุง ค่า~
(จะมีของฝั่งฟูโตะคุงอีกชุดด้วย)
ตอนที่รู้ข่าวนี้กรี๊ดมากมาย พอได้มาปุ๊บก็เปิดฟังปั๊บ
เพลงเพราะมากค่า~~~ >//< โดยเฉพาะเพลงของไรโตะและฟูโตะคุง
(ทำนองเพลงจะคล้ายๆกัน แต่เพลงของฟูโตะคุงจะช้ากว่าหน่อย)
วันนี้ก็เอาคำแปลของไรโตะคุงทั้งสามแบบ(แบบ hot blood / megane / cool) มาให้ดูกัน
หมายเหตุ... อันนี้เราแปลจากการฟังอย่างเดียว บวกกับสกิลภาษาญี่ปุ่นของเราที่ไม่เก่ง เพราะงั้น อ่านแล้วอย่าเพิ่งเชื่อนะคะ เพราะว่าหลายจุดที่เราก็ไม่มั่นใจ แล้วบางจุดที่ไม่แน่ใจจริงๆเราก็จะไม่แปลออกมาให้ดู แล้วก็... ถ้ามีใครที่อยากจะเอาคำแปลของเราไปแปะที่อื่น ก็ขอความกรุณาใส่ลิงค์ที่มาว่ามาจากเวปเราไว้ด้วยนะคะ ^^
เริ่มจากของ ไรโตะคุงแบบเลือดร้อน นะคะ ^^
เริ่มเปิดมาถึงก็จะบ่นว่า...
แย่แล้วๆ สายแล้ว และก็บ่นๆเรา(แม่)ว่าจะเอาแต่นอนไปจนถึงไหนกัน...
อ๊า~ ไม่วิ่งไปไม่ทันแล้ว ไปล่ะนะครับ!!
อ๊ะ! เกือบลืมไปเลย ...
แล้วไรโตะก็จะกลับมาเอาจดหมายมาให้เรา เราก็จะมองอย่างงงๆ ไรโตะก็จะบอกว่า
มองก็รู้ไม่ใช่หรอ จดหมายยังไงล่ะ จดหมาย เอ่อ.. ถ้ามีเวลาก็อ่านด้วยแล้วกัน
แล้วก็วิ่งออกจากบ้านไปพร้อมตบท้ายเตือนเราให้ระวังเดี๋ยวก็ไปทำงานสายหรอกนะ
เปิดจดหมาย...
ตกใจรึเปล่า
ที่คนอย่างชั้นมาเขียนจดหมายอะไรแบบนี้
ตัวชั้นเองที่กำลังเขียนอยู่นี่ก็รู้สึกแปลกสุดๆเหมือนกัน...... อ่า...
เอิ่ม.. แข็งแรงดีรึเปล่า?
อย่าทำอะไรเกินตัวนะ เธอน่ะชอบพยายามมากเกินไปจนลืมเรื่องของตัวเอง
ไม่พักผ่อนให้เพียงพอเดี๋ยวก็ผมร่วงหมดหรอก เฮะๆ... อ่า.. เปล่า โกหกน่ะ
ล้อเล่นหรอก‘ท่านแม่’
แต่... ชั้นเป็นห่วงนะ.. นิดหน่อยน่ะ แค่นิดเดียว.. อ่ะแฮ่ม! .. เอ่อ แล้วก็นะ.. ชั้นอาจจะเป็นที่พึ่งพิงไม่ค่อยได้ แต่ว่า แค่ชั่วพริบตาเดี๋ยวชั้นก็จะกลายเป็นผู้ใหญ่แล้ว จากนั้น ชั้นจะปกป้องเธอตลอดไป... อ๋า~ ตอนนี้คงกำลังคิดว่าเป็นที่พึ่งพิงไม่ได้แน่ๆอยู่ใช่มั๊ย!! ใจร้ายจังเลยน้า~ ชั้นน่ะพูดจริงนะ!! พูดจริง!
อยากจะปกป้องเธอ ชั้นจะทำให้เธอมีความสุข ... อ่า... จากมุมมองของเธอ
อาจจะมองว่าชั้นยังเป็นแค่เด็กเท่านั้นก็เป็นได้ แต่ว่า... สัญญานะ! ดังนั้น...... ไม่ล่ะ (ตรงนี้ไม่มั่นใจ ไม่ขอแปลดีกว่า แต่คงพูดประมาณไม่มั่นใจว่ามาพูดเอาตอนนี้ทั้งๆยังไม่มีงานทำอะไรล่ะมั๊ง?) จากนี้ ตลอดไป ช่วยดูตัวผมที่เป็นลูกของคุณแม่ให้ดีด้วยนะ! สำหรับชั้น เธอก็เป็นเหมือนกับพระอาทิตย์!!
แล้วก็ตัดฉากไปที่ไรโตะ...
“แย่แล้ว!! ลืมปิ่นโต!!!!”
(ช่างจบสมกับเป็นไรโตะคุงในมาดนี้เลยเนอะ ฮะๆๆ)
ต่อกันที่ไรโตะคุงแบบมาดเด็กเรียน
เปิดฉากมาตอนกำลังทำการบ้าน..
เอาล่ะ! การบ้านเสร็จแล้ว! ฮ้า~ เหนื่อยจังน้า เอาล่ะ ต่อไปก็...
เสียงฉีกกระดาษ
ว่าแล้วเชียว
น่าจะซื้อ... (อะไรสักอย่าง) ดีกว่าน้า เอากระดาษรายงานมาเขียนจดหมายแบบนี้
คงไม่ดี (อันนี้มั่วนิดค่ะ เฮะๆ แต่แปลโดยรวมก็คงประมาณนี้ล่ะค่ะ ฮะๆๆ)
เอาเหอะ ถ้าเป็นเขาล่ะก็ คงจะไม่ใส่ใจหรอกน้า
ถึงคุณแม่...
อีกไม่นานชั้นก็จะจบมัธยมปลายแล้ว จากนั้นก็เข้ามหาลัย แล้วหลังจากนั้น..
ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่า ถ้าคิดถึงอนาคตของชั้น ในช่วงเวลานี้
ชั้นรู้ดีว่าเป็นเวลาที่จะต้องหันมาเผชิญหน้ากับตนเองเป็นอันดับแรก...
ดังนั้น... จึงคิดว่าจะบอกให้ที่บ้านรู้ในตอนนี้เลยเขียนจดหมายมา...
ชั้นน่ะ... รู้ว่าตัวเองช่วงนี้เริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
สามารถทำงานพิเศษได้แล้ว... ถ้าหากเธอถือของหนักๆอยู่
ก็สามารถเข้าไปช่วยถือแทนได้..
ไม่ได้เป็นเพียงแค่เด็กที่คอยแต่สร้างปัญหาให้อีกแล้ว ถึงยังงั้นก็ตาม
จริงๆเลยนะ เมื่อมองดูเธอก็คิดว่า ชั้นน่ะ เสมอๆเลย..
อาทิตย์นี้ก็ด้วยที่ได้รับการปกป้องจากเธอ(อันนี้มั่วนะคะ ไม่แน่ใจ
ตอนแรกแปลแล้วคิดว่าเราถูกปกป้อง แต่พอดูประโยคถัดไป
เลยรู้สึกว่าน่าจะเป็นเราปกป้องไรโตะคุงมากกว่า? ) รู้สึกว่าน่าสมเพชยังไงไม่รู้ ไม่ใช่เด็กแล้ว แต่ว่าเพื่อปกป้องเธอแล้วชั้นจะเข้มแข็งขึ้น ชั้นคิดอย่างนี้ล่ะ... ฮะๆ~
แต่ว่า... เธอมีพลังมากซะขนาดนี้ การจะทำแบบนั้นได้คงจะไม่ง่ายแน่ๆเลย...
ชั้นก็ค่อนข้างจะทำตัวเป็นเด็กซะด้วยแต่ว่า จากนี้ชั้นก็คิดว่าจะคอยดูเธอนะ
(แล้วก็อะไรสักอย่าง... ดีใจนะ)... คุณแม่ครับ ที่เลี้ยงดูผมมา
ขอบคุณมากครับ~...
ไม่ว่าเมื่อไหร่... จากนี้ไปก็ด้วยชั้นจะพยายาม
เพื่อที่จะจะสามารถเป็นลูกชายที่ภาคภูมิใจของแม่ได้... เพราะฉะนั้น
พึ่งพาผมได้เสมอนะ ไม่ว่าจะตอนที่เจ็บปวด ตอนที่ทุกข์ใจ ตอนที่ร้องไห้
หรือเมื่อไหร่ก็ตาม! อยากจะเป็นประโยชน์กับเธอให้ได้อีกมากขึ้น!! จากนี้ตลอดไป ก็อยากจะเดินเคียงข้างไปกับคุณแม่ตลอดไป~ .... เอาล่ะ งั้น จะไม่พูดซ้ำๆต่อแล้วล่ะนะ
การส่งจดหมายให้บ้านตัวเองนี่... รู้สึกแปลกๆจังเลยน้า~ อืมม สแตมป์กับที่อยู่ก็ไม่มีปัญหาแล้ว~ เอาล่ะ! ทีนี้ก็รอให้ถึงมือเธอล่ะนะ... คุณแม่ จะทำหน้ายังไงน้า~
สุดท้ายก็ไรโตะคุงแบบมาดเท่ห์ อิอิ
เฮ่อ~.. จดหมาย... งั้นหรอ? เริ่มล่ะนะ
อ่า...
เอิ่ม... ถึงคุณแม่.. เจ้านี่ก็ไม่ค่อยคุ้นเคยเท่าไหร่
จะ...(ไม่แน่ใจ)...อย่างไรดี ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
มีสิ่งที่อยากจะถ่ายทอดออกมามากมายเกินไป ก็เลยคิดว่าจะเขียนด้วยจดหมาย...
ชั้น.. มีความรู้สึกขอบคุณเธอ.. ก็เข้าใจว่ามันกะทันหันแต่ว่า...
เส้นทางที่ราบรื่นไม่ได้ผุดขึ้นมาในความคิด... ในตอนที่ชั้นอยู่ด้วย
ทั้งเรื่องที่ทุกข์ทรมาน เรื่องที่เจ็บปวด มีเรื่องต่างๆมากมาย... อ่า~
ไม่สิ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว...
จนถึงตอนนี้ชั้นก่อเรื่องไว้ให้มากมาย...
แต่ว่าเธอก็ยังเลี้ยงชั้นด้วยตัวคนเดียว... บางทีอาจจะไม่ใช่แค่คนเดียว
ยังมีคนอีกมากมายที่อยู่ข้างกายและคอยหัวเราะด้วย(ตรงนี้ไม่แน่ใจว่าแปลถูก
รึเปล่านะ) แต่ว่า... ที่มีชั้นอยู่ตรงนี้ ไม่ผิดแน่ว่าเป็นเพราะเธอ...
คนที่คอยอยู่เคียงข้างชั้นเสมอ หัวเราะ โกรธ ร้องไห้ด้วยกัน ก็คือเธอ! ดังนั้น... ขอบคุณนะ!
... สิ่งที่ได้รับจากเธอมากมายนั้น.. จากนี้ไปก็จะหาทางตอบแทนคืน..
คิดว่าในตอนนี้คงจะไม่สามารถตอบแทนสิ่งที่ได้รับมาคืนให้ได้หมด ก็เพราะว่า
ชั้นได้รับอะไรมาจากเธอซะมากมายนี่นา .. ดังนั้น สิ่งที่ชั้นสามารถทำได้
ก็คือการค่อยๆตอบแทนสิ่งที่เธอให้มาไปเรื่อยๆ...
ชั้นคิดว่าอยากจะเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่คุณแม่ภาคภูมิใจได้... ชั้นน่ะ
มีความตั้งใจอยู่อย่างนึง ถึงจะพูดอย่างนั้น
แต่บางทีอาจจะยังสร้างความลำบากให้ก็ได้ ...
อาจจะไม่สามารถพูดได้ว่าเป็นลูกชายที่ทำ(ทุกอย่าง)ได้ดี แต่ว่า จากนี้ไป..
ก็ขอฝากตัวด้วย
เฮ้อ~ ให้ตายสิ! คนที่พูดว่า ตอนรุ่งเช้าจะเริ่มหนาวเย็นขึ้นก็คือตัวเองไม่ใช่หรอ~ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก
แล้วไรโตะคุงก็จะเดินไปห่มผ้าให้
หลับดีจังเลยน้า เหนื่อยสินะ~ ... คุณแม่ ขอบคุณสำหรับสิ่งต่างๆเสมอมานะ... จดหมาย.. ตื่นแล้วอ่านด้วยล่ะ.. งั้นก็... ไปล่ะนะ
พ่อหนุ่มทั้งสาม เสียงพากษ์ต่างกันลิบ หุๆๆ อย่างไรโตะคุงมาดเลือดร้อนก็เฮฮา พอมามาดเด็กแว่นก็เสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยน(ทำเอานึกถึงฟูโตะคุงเลยด้วย) แต่ถ้าเป็นไรโตะคุงมาดเท่ห์นี่ เสียงทุ้มเท่ห์จริงๆ >//< ชอบเสียงหมอนี่สุดแล้วอ่า~
จริงๆกะว่าจะแปลของคนอื่นๆด้วย อย่างโจโจ คุณหมอ ฟูโตะ ฯลฯ แต่สงสัยคงอาจจะไม่แปลล่ะ รู้สึกว่ากว่าจะแปลเสร็จนานจังแฮะ ^^"
เอาเป็นว่า ถ้ามีใครอยากฟังของใครมากๆ อาจจะแปลมาให้ฟังอีก ลองรีเควสกันมาดูล่ะกันนะคะ ส่วนตัวเลือก... มันก็มีผู้ชายเกือบทุกคนในเกมส์นั่นล่ะค่ะ ยกเว้นคุณหลานชาย-ลูกชายพี่สาวเรา- (มีตั้งแต่คุณป๋าเซย์ชิโร่ คุณหมอ ไดจิ จนถึงน้องชายคุณป๋าก็ด้วย!!!
อ้อ เผื่อใครยังสงสัยอยู่เหมือนเรา ก็จะขอบอกว่า... ผู้ชายในเรื่องนี้(แทบ)ทุกคนชอบเรากันหมดล่ะค่ะ 5555 ก็อย่างคุณน้องชายเซย์ชิโร่ก็ยังชอบเราเลยอ่ะ!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น