มารวบรวมบทความเว้นท์ต่างๆที่เราเคยเจอและแปะจ้า
My sweet souma-kun!!
เปิดบอร์ดของสมาคมแม่บ้านคาเระแห่งประเทศไทย โดย อากิจัง
ย้ายบ้านแล้วค่า ^O^~~ http://fws.cc/thaikareoa
( ต้องสมัครสมาชิกก่อนจึงเข้าบอร์ดได้นะ)
ในบอร์ดจะมีแปลเว้นท์ต่างๆมากมายให้อ่านได้ค่า
ฉลองเปิดแฟนคลับด้วยการรวบรวมประโยคสุดเลิฟของโซมะคุง (บางอัน)ไว้ค่ะ
(อาจแปลไม่ตรงตัวนักนะ แล้วจริงๆก็มีประโยคที่เราแปลไม่ได้อีกหลายอันแหล่ะ
แบบว่า อ่านคันจิไม่ออก แต่ดูท่าจะเป็นประโยคสอนอะไรดีๆเหมือนกัน เสียดาย >//< )
"ต้องคุ้มครองกฏ.. เข้าใจรึเปล่าว่าทำไม?"
"ถ้ายังไม่ยอมแพ้ เธอก็ยังไม่แพ้"
"จะโกหกชั้นก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่อย่าโกหกตัวเองเท่านั้น!!"
"ถ้าคิดว่ากฏนั้นมันแปลกล่ะก็.. อย่าแหกกฏ แต่จงเปลี่ยนกฏนั้น"
"หนี(ปัญหา)ไม่ได้นะ!"
"ถ้าจะทำก็ทำได้ ที่ทำไม่ได้น่ะ เพราะไม่คิดจะทำ"
"ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจ แต่ไม่คิดจะทำความเข้าใจเองต่างหากไม่ใช่หรอ?"
"การไม่ทำอะไรเลยสักอย่างนั่นล่ะเป็นสิ่งที่แย่ที่สุด"
"ก่อนจะให้คนอื่นสอน ควรจะลองทำด้วยตัวเองก่อน"
"เธอไม่ใช่คนที่อ่อนแออย่างแน่นอน!!"
"ไม่อยู่ตรงนี้อีกสักพักหรอ?" (ช่วยอยู่ตรงนี้อีกหน่อยนะ)
"เรื่องแค่นี้ก็ทำไม่ได้หรอ? เดี๋ยวจะค่อยๆสอนให้ล่ะกัน"
"ก็ทำได้ไม่ใช่หรอ?"
"มาเรียนด้วยกันเถอะ"
"เธอก็ขยันเรียนอีกนิดดีกว่าไหม"
"แต่ว่า... อย่าทำอะไรเกินตัวไปล่ะ"
"บางเวลา.. ก็พึ่งพาชั้นบ้างก็ได้นะ"
"เธอน่ะ.. บางครั้งบางคราว ก็พูดขอความช่วยเหลือหน่อยก็ได้นะ"
"แค่ได้มอง...(ชื่อเรา)... ก็ได้รับความร่าเริงมาแล้ว"
"ไม่ใช่ในฐานะประธานนักเรียน แต่ให้ชั้นเป็นกำลังให้เธอในฐานะตัวชั้นเถอะ"
"อย่าทำหน้าแบบนั้นได้ไหม"
หมายเหตุ... อาจมีบางคนสงสัยในบางประโยคว่าทำไมเราถึงชอบ
ก็คือ.. ลองนึกสถานการณ์ต่างๆดูสิคะ แล้วเลือกประโยคที่เข้ากับสถานการณ์นั้น
เรารู้สึกว่าพอได้คุยกับโซมะคุง ก็ได้รับกำลังใจมามากมายเลยล่ะ ^0^
โซมะคุงน่ารักจริงๆๆๆ รักมากมายยย >//<
หมายเหตุ2... ตอนที่เขาให้เปลี่ยนชื่อ เราเปลี่ยนเฉพาะชื่อของโซมะคุงเป็น อิทารุ น่ะค่ะ
เพราะงั้นไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมไม่ใช่คาโอรุ พอดีเรารู้สึกว่าชื่อคาโอรุไม่ค่อยเท่ห์เลย
แถมโซมะคุงยังมีลุคคล้ายๆอิทารุคุงจากโทคิด้วยนี่เน้อ(แต่ก็ต่างพอควรนะ)
แล้วชื่ออิทารุก็เท่ห์กว่าด้วย เลยเปลี่ยนเป็นชื่อนี้
First met!!
生徒会長の道案内 (ชื่ออีเว้นท์)
การพาชมของประธานนักเรียน
(ห้องเจ้าหน้าที่อยู่ที่ไหนนะ)
.....
(อ๊ะ... ไปถามคนนั้นดีกว่าน้า)
ขอโทษค่ะ!
….?
เอ่อ
... ผมหรอ?
(หวา ดูเหมือนเราจะไปเรียกคนที่ดูน่ากลัวเข้าซะแล้วสิ)
เอ่อ... ไม่รู้ว่าห้องเจ้าหน้าที่อยู่ที่ไหนก็เลย...
ห้องเจ้าหน้าที่? เข้าใจล่ะ เธอเป็นนักเรียนย้ายมาใหม่สินะ?
ค่ะ เพิ่งจะย้ายมาใหม่ก็เลย..
....
.... (เงียบกันไปทำไมคะ สาเหตุแห่งความเงียบคืออะไรคะ!!?!)
อย่างงั้นหรือ งั้นจะพาไปนะ ตามมาสิ
อ๊ะ ขอบคุณมากค่ะ!
....
ที่นี่ล่ะ
รอดแล้ว... ขอบคุณมากค่ะ!
ผมเองก็มีเรื่องต้องทำที่นี่พอดีเหมือนกัน...
หืม คุณประธานนักเรียน รออยู่เลย
ขอโทษครับอาจารย์ ที่มาทำงานของกรรมการนักเรียนช้า
คุณ..ประธานนักเรียน?
หืม? อ้า... โทษที ยังไม่ได้แนะนำตัวสินะ
โซมะ อิทารุ.. เป็นประธานนักเรียนของโรงเรียนนี้
อ๊ะ ชั้น(ชื่อเรา)ค่ะ
หืม? เด็กคนนั้น.. หรือว่าเป็นแฟนของคุณประธานใช่รึเปล่านะ? (โอ๊ะ คนได้ยินก็ใจเต้นตึกตักสิคะ)
ไม่มีทาง (กรี๊ดดดดดดด ตอบได้หน้าตายมากค่ะ เย็นชามากค่ะ!!!!)
....
หมดธุระแล้ว งั้นขอตัวล่ะ
(คุณประธานนักเรียนงั้นหรอ ค่อนข้างน่ากลัวนิดหน่อย แต่ว่าดูเป็นคนฉลาดนะ) (<--- ไม่ใช่แค่'ดู' แต่เป็นคนฉลาดจริงๆเลยล่ะค่ะ!!!)
ต่อด้วย...
**แทรกเว้นท์ของริวจิ [Nice timing!]**
ขณะที่เรากำลังเดินๆอยู่ ก็เหลือบไปเห็นนักเรียนชายคนนึง กับอาจารย์ กำลังทะเลาะกัน
หนวกหูน่ะ!!!
เฮ้! เมื่อกี๊พูดว่าอะไรนะ
ไม่มีเหตุผลที่จะต้องบอกนายสักหน่อย (อันนี้ไม่แน่ใจนะ)
เฮ้!
อะ.. เอ่อ
อะไรกันเธอน่ะ (ริวจิหันมามองเรา)
เอ่อ.. อาจารย์คะ.. ดูเหมือนจะมีประชุม อยากจะให้กลับไปที่ห้องประชุมน่ะค่ะ
อ๊าา จริงสินะ งั้นที่จะคุยไว้คราวหน้าล่ะกัน
ไม่รู้ไม่สนเฟ้ย バーカ (อันนี้จะแปลว่าบ้ามันก็ดูแปลก ติดค้างไว้แล้วกัน ฮะๆๆ)
ริวจิว่าตามหลังอาจารย์ไป จากนั้นจึงหันกลับมาหาเรา
nice timing!
เปล่าๆ ชั้น ก็แค่มาเรียกอาจารย์เท่านั้นเอง
ฮะๆๆๆ ทำหน้าแปลกจริง! ไม่ต้องทำท่าระวังตัวแบบนั้นก็ได้ เพราะว่า(ชั้น)ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษสักหน่อย เจ้านั่นน่ะ ชอบมาว่าเรื่องเสื้อที่ชั้นใส่เสมอ ถ้าเธอไม่มาหยุดล่ะก็ อันตรายแน่
ฮ้า
แต่ว่านะ เธอนี่ไม่กลัวเลยนะ ในสถานการ์แบบนั้นยังเดินเข้ามาพูด ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปล่ะก็ คงจะไม่แม้แต่มองแน่ๆ
นั่นมัน เพราะถูกขอร้อง(ให้มาเรียกอาจารย์)มาน่ะ
เป็นคนที่ขยันขันแข็งเอาจริงเอาจังจังน้า แต่ว่านะ คราวหลังก็ระวังตัวไว้บ้างก็ดีนะ แล้ว.. เธอชื่ออะไรน่ะ?
เอ๊ะ... (ชื่อเรา)
ไม่คุ้นชื่อเลยน้าา อ้า.. นักเรียนย้ายมาใหม่หรอ?
อื้ม เพิ่งย้ายมาใหม่น่ะ
งั้นเองหรอ งั้น.. ก่อนที่หมอนั่นจะกลับสร้างความรำคาญอีกขอกลับล่ะนะ
อ๊ะ ยังอยู่ในช่วงเรียนอยู่เลยนะ
น่ารำคาญโดดเรียนล่ะ แล้วเจอกันนะ
กลับไปจริงๆซะแล้ว
(ห้องเจ้าหน้าที่อยู่ที่ไหนนะ)
.....
(อ๊ะ... ไปถามคนนั้นดีกว่าน้า)
ขอโทษค่ะ!
….?
เอ่อ
... ผมหรอ?
(หวา ดูเหมือนเราจะไปเรียกคนที่ดูน่ากลัวเข้าซะแล้วสิ)
เอ่อ... ไม่รู้ว่าห้องเจ้าหน้าที่อยู่ที่ไหนก็เลย...
ห้องเจ้าหน้าที่? เข้าใจล่ะ เธอเป็นนักเรียนย้ายมาใหม่สินะ?
ค่ะ เพิ่งจะย้ายมาใหม่ก็เลย..
....
.... (เงียบกันไปทำไมคะ สาเหตุแห่งความเงียบคืออะไรคะ!!?!)
อย่างงั้นหรือ งั้นจะพาไปนะ ตามมาสิ
อ๊ะ ขอบคุณมากค่ะ!
....
ที่นี่ล่ะ
รอดแล้ว... ขอบคุณมากค่ะ!
ผมเองก็มีเรื่องต้องทำที่นี่พอดีเหมือนกัน...
หืม คุณประธานนักเรียน รออยู่เลย
ขอโทษครับอาจารย์ ที่มาทำงานของกรรมการนักเรียนช้า
คุณ..ประธานนักเรียน?
หืม? อ้า... โทษที ยังไม่ได้แนะนำตัวสินะ
โซมะ อิทารุ.. เป็นประธานนักเรียนของโรงเรียนนี้
อ๊ะ ชั้น(ชื่อเรา)ค่ะ
หืม? เด็กคนนั้น.. หรือว่าเป็นแฟนของคุณประธานใช่รึเปล่านะ? (โอ๊ะ คนได้ยินก็ใจเต้นตึกตักสิคะ)
ไม่มีทาง (กรี๊ดดดดดดด ตอบได้หน้าตายมากค่ะ เย็นชามากค่ะ!!!!)
....
หมดธุระแล้ว งั้นขอตัวล่ะ
(คุณประธานนักเรียนงั้นหรอ ค่อนข้างน่ากลัวนิดหน่อย แต่ว่าดูเป็นคนฉลาดนะ) (<--- ไม่ใช่แค่'ดู' แต่เป็นคนฉลาดจริงๆเลยล่ะค่ะ!!!)
หนวกหูน่ะ!!!
เฮ้! เมื่อกี๊พูดว่าอะไรนะ
ไม่มีเหตุผลที่จะต้องบอกนายสักหน่อย (อันนี้ไม่แน่ใจนะ)
เฮ้!
อะ.. เอ่อ
อะไรกันเธอน่ะ (ริวจิหันมามองเรา)
เอ่อ.. อาจารย์คะ.. ดูเหมือนจะมีประชุม อยากจะให้กลับไปที่ห้องประชุมน่ะค่ะ
อ๊าา จริงสินะ งั้นที่จะคุยไว้คราวหน้าล่ะกัน
ไม่รู้ไม่สนเฟ้ย バーカ (อันนี้จะแปลว่าบ้ามันก็ดูแปลก ติดค้างไว้แล้วกัน ฮะๆๆ)
ริวจิว่าตามหลังอาจารย์ไป จากนั้นจึงหันกลับมาหาเรา
nice timing!
เปล่าๆ ชั้น ก็แค่มาเรียกอาจารย์เท่านั้นเอง
ฮะๆๆๆ ทำหน้าแปลกจริง! ไม่ต้องทำท่าระวังตัวแบบนั้นก็ได้ เพราะว่า(ชั้น)ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษสักหน่อย เจ้านั่นน่ะ ชอบมาว่าเรื่องเสื้อที่ชั้นใส่เสมอ ถ้าเธอไม่มาหยุดล่ะก็ อันตรายแน่
ฮ้า
แต่ว่านะ เธอนี่ไม่กลัวเลยนะ ในสถานการ์แบบนั้นยังเดินเข้ามาพูด ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปล่ะก็ คงจะไม่แม้แต่มองแน่ๆ
นั่นมัน เพราะถูกขอร้อง(ให้มาเรียกอาจารย์)มาน่ะ
เป็นคนที่ขยันขันแข็งเอาจริงเอาจังจังน้า แต่ว่านะ คราวหลังก็ระวังตัวไว้บ้างก็ดีนะ แล้ว.. เธอชื่ออะไรน่ะ?
เอ๊ะ... (ชื่อเรา)
ไม่คุ้นชื่อเลยน้าา อ้า.. นักเรียนย้ายมาใหม่หรอ?
อื้ม เพิ่งย้ายมาใหม่น่ะ
งั้นเองหรอ งั้น.. ก่อนที่หมอนั่นจะกลับสร้างความรำคาญอีกขอกลับล่ะนะ
อ๊ะ ยังอยู่ในช่วงเรียนอยู่เลยนะ
น่ารำคาญโดดเรียนล่ะ แล้วเจอกันนะ
กลับไปจริงๆซะแล้ว
Christmas event!!!
วันนี้เอาของขวัญมาให้เป็นเว้นท์ที่เพิ่งได้มาจากโซมะคุง พ่อหนุ่มแว่นผมสั้นเต่อของเรา อิอิ
แต่เราจำคำพูดไม่ได้หรอกนะคะ เฮะๆ พอดีตอนนั้นกำลังตื่นเต้นที่ได้เว้นท์คริสมาสต์ของโซมะคุงอยู่
เนื้อเรื่องคร่าวๆมีดังนี้.... โซมะคุงออกไปซื้อของขวัญคริสมาสต์ให้เราค่ะ
พ่อหนุ่มแว่นเดินไปเรื่อยๆ เห็นร้านดูน่าสนใจร้านนึงจึงตัดสินใจเข้าไปดู
เลือกอยู่นานเป็นชั่วโมงก็ตัดสินใจไม่ได้สักทีว่าจะเลือกชิ่้นไหนดี
จนพนักงานในร้านเดินเข้ามาถามว่าให้ช่วยอะไรไหมคะ
พนักงานในร้านถามว่า จะซื้อของให้เพื่อนหรือแฟนคะ (เพื่อจะได้เลือกของได้ถูก)
เธอคิดว่าน่าจะเป็นแฟนเลยเลือกให้เลยอันนึง และถามว่าให้แฟนใช่มั๊ยคะ
โซมะก็เขินและอึ้งไป ตอบอย่างตะกุกตะกักว่า... แฟน ไม่..
เป็นเพื่อนหรอคะ ถ้างั้นให้อันนี้
โซมะคุงปฏิเสธอีกครั้ง และสุดท้ายก็ตอบไปว่า
"เป็นแฟนครับ" (<-- ตู่เอาเองใช่มั๊ยคะ ฮะๆๆๆ)
(น่ารักชะมัดเลยอ่าาาา ทำหน้าเขิน พูดตะกุกตะกัก อิอิ)
สวัสดีปีใหม่ค่าาาาา
ปีใหม่นี้แวะไปเยี่ยมหนุ่มๆรึยังเอ่ย อิอิ
อย่าลืมแวะไปดูหน้าเปิดด้วยนะคะ เปลี่ยนรูปต้อนรับปีใหม่แล้วล่ะค่า
ปีนี้ก็คิดถึงโซมะคุงอีกแล้ววว (กำลังพยายามฟิตอ่านหนังสือตามที่โซมะคุงบอกนะเนี่ย!! )
เห็นแล้วอยากไปร่วมงานปีใหม่แบบนั้นด้วยจังเลยยยย ชอบงานปีใหม่แนวญี่ปุ่นอ่ะ
อยากแต่งชุดญีปุ่น!!! >//<
Happy Valentine's day!
ปีนี้เราก็นั่งอยู่เวรแล้วก็ฉลองวันวาเลนไทน์กับคาเระสุดเลิฟอยู่ค่ะ 5555
จะเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจาก... โซมะ อิทารุคุง >//<
(จริงๆเขาชื่อ โซมะ คาโอรุ แต่ตอนเขาให้เปลี่ยนชื่อ เราเปลี่ยนเฉพาะชื่อเป็นอิทารุ
สาเหตุก็เพราะแอบนึกถึงอิกกี้ในโทคินั่นล่ะค่ะ ฮะๆๆๆ แถมเราชอบชื่อด้วย เท่ห์ดี)
ว่าแล้วก็เลยมาเล่าเว้นท์เลิฟๆของเรากับโซมะคุงให้ฟัง อิอิ
(ขอเล่าแบบแปลคร่าวๆนะ คงไม่ตรงเด๊ะๆ)
โซมะคุง อยู่ที่ไหนน้า
อ๊ะ เจอแล้ว โซมะคุง
เอ๊ะ
โซมะคุง... กำลังคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่?
...หืม
เอ่อ..อยากให้ช่วยรับไว้หน่อยได้ไหมคะ
อ้า.. โทษทีนะ ชั้นคงรับไว้ไม่ได้
เอ๋?
ขอรับไว้แค่ความรู้สึกแล้วกัน... ถ้างั้น(ไปล่ะนะ)
อ๊ะ..
....
โซมะคุง
อ๊ะ (ชื่อเรา) มาได้จังหวะพอดี ผมเองก็มีธุระกับคุณ..
นี่.. เมื่อกี๊คุยกับผู้หญิงคนนั้นสินะ
หืม? อะไรกัน เห็นด้วยหรอ
รับชอกโกแลตไว้รึเปล่า?
ติดใจหรอ? (ไม่รู้จะใช้คำแปลยังไงดีแฮะ)
ก็... นิดหน่อยน่ะ
บางครั้งก็มีเรื่องแบบนี้นะ แต่ว่ามันไม่มีเหตุผลที่จะรับของจากนักเรียน(คน)ที่ไม่รู้จักกันไม่ใช่หรอ
เอ.. นั่นสินะ..
(คำต่อไปไม่แน่ใจว่าแปลว่าอะไร คือเราไม่รู้ว่า モテるんมันแปลว่าอะไรอ่ะ
ใครรู้ช่วยบอกเราที เราสงสัยมานานล่ะกับเจ้าตัวเนี้ย >//< )
เรื่องนั้นมัน... แล้ว.. มีเรื่องอะไรจะคุยด้วยหรอ
(เราสิอยากรู้ว่ามีเรื่องอะไรจะคุย เมื่อกี๊บอกว่ามีธุระด้วยไม่ใช่หรอ)
เอ่อ.. วันนี้วันอะไรรู้รึเปล่า
อ้า... เรื่องวันวาเลนไทน์น่ะหรอ
นี่.. นอกจากผู้หญิงคนเมื่อกี๊แล้ว ได้รับชอกโกแลตจากใครบ้างรึเปล่า
อะไรกัน.. ติดใจเรื่องแบบนั้นงั้นหรอ
อื้ม.. อยากรู้น่ะ
ก็มีคนมาเหมือนกัน แต่ว่า นอกจากพวกสภานักเรียนและคนที่จะคบด้วยแล้ว ก็ปฏิเสธทั้งหมด
.. อย่างนั้นหรอ
ทุกคนก็แค่ถูกควบคุมโดยความคาดหวังของพวกร้านขายขนมเท่านั้นไม่ใช่หรอ
(ฮะๆๆ แปลออกมาแล้วงงๆเนอะ เพราะงั้นขอแปลเป็นคำพูดที่ดีหน่อยก็ประมาณ
เหมือนที่เคยมีคนบอกว่า มันก็เป็นแค่เทศกาลที่จัดเพื่อให้ร้านขายขนมได้ขายเท่านั้น)
อืมมม ชั้นคิดว่าดีนะ.. การมีงานเทศกาลแบบนี้น่ะ
หืมม... เอาน่ะ.. (แปลไม่ออก ฮะๆๆ)
ชอกโกแลต.. อร่อยนะ
เธอก็... มีคนที่อยากให้ชอกโกแลตอยู่เหมือนกันหรอ?
อืมมม คนที่อยากให้น่ะ ไม่มีหรอก
อย่างนั้นหรอ (รู้สึกหน้าจะแอบเศร้านิดนึงน้า หุๆๆ)
เอ๊ะ ทำไมหรอ?
เปล่าๆ... ก็แค่สงสัยว่า เธอจะทำอะไรมานะ แล้วถ้าเป็นอย่างนั้น...
ก็คิดว่าจะขอลองชิมดูน่ะ(แปลถูกป่าวนะ ฮะๆ)
ฮะๆๆๆ อะไรกัน
อะไรกันน่ะ มันอะไร
ของโซมะคุงก็มีนะ... เอ้า
!
ก็โซมะคุงน่ะ (เป็นคน)พิเศษนี่นา
อ๊ะ.. อ๊าา อย่างนั้นเองหรอ ขอบคุณ
เปิดดูสิ
นี่มัน.. พยายามดีน้า
สมเป็นโซมะคุงเลย รู้ทันทีว่าเป็นของที่ทำด้วยตัวเอง
กะ.. ก็นะ
ชั้น.. พยายามมาเมื่อคืนน่ะ
อ้า... การทำชอกโกแลตเองน่ะคิดว่าดูไม่ง่ายเลย แล้วก็เพราะเป็นอะไรที่ลึกซึ้ง(ไม่แน่ใจนะ)
แต่ว่า... ถ้ารู้ว่าโซมะคุงอบเค้กเองเป็นล่ะก็ ทุกคนคงตกใจแน่เลยเนอะ
หยุดเถอะ
หุๆ ของขวัญก็มีนะ เอ้า
หืม? รุ่นสุดท้าย、ตำราของร้านทำเค้กอร่อย
นี่นะ ชั้นไปซื้อมาเองเลยล่ะ
อ้า... นี่มัน
ที่แนะนำให้ตอนไปกับเธอตอนนั้น(แปลถูกป่าวหว่า)
เอ๊ะ
...
เอ่อ.. กินชอกโกแลตเถอะ
อ้า.. ก่อนหน้านั้น (ชื่อเรา) ขอดูมือหน่อยสิ
เอ๊ะ?
ว่าแล้วเชียว
อ๊ะ
「ヤケドしてるじゃないか」
(อ๊ากกก แปลไม่ออก!! แต่คาดว่าต้องมีแผลที่มือแน่)
ฮะๆๆ ไม่คุ้นเคยน่ะ ไม่ใช่ของที่ใช้บ่อยนี่นะ
พยายามสินะ..จะรับไว้กินอย่างให้ความสำคัญเลย(จะแปลไงให้เป็นคำสวยๆดีน้า)
อื้ม!
จบแล้วค่าาา
โซมะคุงน่าร้ากกกกกกกก >//< รับเฉพาะของคนสำคัญแบบนี้สิถึงจะดูเป็นคนสำคัญจริงๆเน้อ
แต่คนที่ไม่ได้รับก็คงเศร้าน่าดูเหมือนกัน เหอๆๆๆ
สุดท้าย แอบแปะ...
เดี๋ยวนี้เขามีหนังสือแบบนี้ออกขายกันแล้วหรอ!?!!
Web-kare =Official Guide Book=
発売日(Release Date):2009/12/24
出版社:エンターブレイン (B’sLOG COLLECTION)
Publisher: Enterbrain (B'sLOG COLLECTION)
เห็นแบบนี้แล้ว อยากได้จังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! >//<
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น