[SS-autumn] Koutarou

มาเล่าต่อแล้วค่ะ เริ่มเล่นคนแรกแน่นอนว่าต้องเป็น...

 อิชิดะ อากิระ โฮชิทสึกิ โคทาโร่ !!!

สปอยส์!!!!

เราจะไปเป็นผู้ช่วยงานห้องพยาบาล และที่นั่นก็เป็นที่อิคุเซนเซย์ชอบหลบโดดงานมาบ่อยๆ

นั่นทำให้ฮารุกิเซนเซย์ต้องมาตามบ่อยๆเช่นกัน ทำให้มักเป็นที่รวมเจอกันของสามคน

โคทาโร่เซนเซย์เป็นผู้ชายที่ดูเรื่อยเปื่อยอย่างที่เคยบอกไปแล้วในเอนทรี่ก่อน

แต่ขณะเดียวกัน เขาก็ดูเป็นผู้ใหญ่ เป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้นะ 

คืออย่างที่บอกไปแล้วว่าคล้ายๆคุณกินจากเรื่องกินทามะไงบอกไม่ถูก

ก็อย่างตอนแอบงีบไปหลับ พอถูกเราว่าก็ทำเป็นอ้าง พอข้ออ้างใช้ไม่ได้

ก็แค่พูดประมาณว่าต้องหาข้ออ้างอื่นแล้วสินะ ประมาณนั้น

แบบว่าไม่ใส่ใจว่าถูกจับได้เลย เหอๆ มีการบอกว่า

ไม่ได้โดดงาน แต่ไปทำงานในความฝันต่างหาก ^^"

คือก็เป็นคนเรื่อยๆประมาณว่า ยังไงก็ได้น่ะ

(สังเกตห้องพยาบาลดีๆจะเป็นว่าตอนเช้าเนี่ยโคดจะรกเลย

แต่ตอนนี้ตอนเย็น หลังเราจัดการทำความสะอาด ทำงานเสร็จ ห้องเลยสะอาดโล่ง ฮะๆ)

เมื่อเราอยู่กับเขามากขึ้นก็จะได้เห็นอะไรบางอย่างที่ลึกซึ้งขึ้นมากกว่านั้น

เพราะโคทาโร่ซังดูมีอะไรบางอย่างขมขื่นที่เก็บเอาไว้อยู่ในใจ 

บางครั้งเขาจะพูดอะไรบางอย่างออกมา อย่างเช่น

"ถ้ามันจะต้องพังทลายลงล่ะก็.. สู้ให้มันพังทลายไปเลยตั้งแต่แรกจะดีกว่า"

มีอยู่ครั้งนึงเขาจะพูดเตือนเราเรื่องของอิคุเซนเซย์

เพราะตานั่นชอบมาพูดจาแบบอ่อยๆ จีบๆเราน่ะ

เขาจะบอกว่า เห็นหมอนั่นใจดีแต่อย่าตกหลุมพรางเขานะ ประมาณนี้

วันนึงตอนเย็น หลังทำงานเสร็จเซนเซย์ก็หลบไปงีบ(อีกแล้ว)

เราก็ยังคงไม่กลับบ้านและอยู่ในห้องนั้น (เพราะเราเริ่มแอบชอบเซนเซย์แล้วน่ะสิ!!)

และเราก็ไปเห็นเซนเซย์ทำหน้าเศร้าเจ็บปวดขณะนอนหลับ

ก็สงสัยว่าโคทาโร่ซังฝันเห็นอะไรนะ แล้วตอนนั้นเขาก็น้ำตาไหลพร้อมพูดพึมพำว่า

"ขอโทษนะ"

วันต่อมา เราก็ติดใจไม่หาย สงสัยไม่หาย อยากรู้จักอาจารย์ให้มากขึ้น

ก็เลยถามไปว่า "อาจารย์มีคนรักไหม?"

เขาก็จะปฏิเสธและบอกว่าไม่มี มันเป็นอะไรที่ไม่จำเป็น

จากนั้นก็จะมาว่าเราว่าทำไมวันนี้เราดูไม่เหมือนตัวเราปกติเลย

เราก็จะแอบคิดในใจว่าอาจารย์ขี้โกงนี่นา พูดแบบนี้เราก็ถามอะไรพูดอะไรต่อไม่ได้สิ

อาจารย์น่ะ รู้จักเราดี แต่ว่าเราไม่รู้จักอาจารย์เลยนี่นา

เราอยากจะให้อาจารย์ทำตัว'ไม่เหมือนอาจารย์ปกติ'กับเราบ้าง

ทีนี้คนก็มาเรียกเราไปชมรม เราก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจัดการทางนู้นเสร็จจะกลับมาช่วย

แต่เซนเซย์จะบอกว่า ไม่ต้อง และเขาจะบอกต่อประมาณว่า

ให้เราน่ะให้ความสำคัญกับคนในชมรม,เพื่อนในห้อง และเพื่อนสมัยเด็กให้มากๆ

เพราะหากอะไรพังทลายไปแล้วล่ะก็ มันจะวกกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้นะ

(แปะรูปแถม ตอนเราไปดูดาวกับเซนเซย์) 

แอบเล่าเว้นท์ของนาโอชิเซนเซย์นิด

วันต่อมาเราไปค้นหาของในห้องพยาบาลกับนาโอชิจังเพราะต้องทำงานกัน

ทีนี้เซนเซย์ก็จะสนใจแต่เรื่องการทำงานจนลืมไปว่าตัวเองอยู่ใกล้เรามาก

คือมายืนหลังเราจนแทบจะโอบกอดเราแล้ว พอรู้ตัวก็จะตกใจเขินใหญ่

แล้วหลังจากนั้นเราก็จะคุยกัน เขณะเราคุยอยู่กับนาโอชิเซนเซย์

อยู่ๆเขาก็จะพูดถามเรื่องความสัมพันธ์เรากับเพื่อนสมัยเด็ก พอเราบอกว่าดี

 "อย่างนั้นหรอ ค่อยยังชั่วหน่อย

เพราะถ้าความสัมพันธ์เปลี่ยนเป็นความรักแบบยังไม่ชำนาญดี

แล้วทำให้ชั้นต้องเห็นความสัมพันธ์นั้นพังทลายลง ชั้นก็คงจะรู้สึกเจ็บปวดด้วย"

ฟังแบบนี้แล้วทำให้เราแอบชะงักไปเพราะนึกถึงคำพูดของสุซุยะคุง

ที่เขาไม่กล้าบอกรักเพราะกลัวความสัมพันธ์พังทลาย

แต่ปรากฏว่าภาคแรกนั่นเราเลิฟๆไปกับหนุ่มเพื่อนรักทั้งสองไปแล้ว(แต่ยังไม่เล่นโย)

แล้วก็ทำให้คิดว่าแสดงว่าผู้หญิงที่มาทักเราตอนนั้น

ต้องเป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทที่ทำให้เหล่าอาจารย์หนุ่มๆเป็นแบบนี้ในตอนนี้แน่เลย

แล้วนาโอชิจังก็จะพูดต่อว่า

"ขอโทษนะที่ให้ตอบอะไรที่ไม่ชอบ"

"มีความรักที่ดีล่ะ! เผื่อในส่วนของชั้นด้วย"

วันต่อมาเราอยู่ในห้องพยาบาลคนเดียวขณะนักบอลพาเพื่อนที่บาดเจ็บมา

นักเรียนทั้งสองเห็นเราก็พากันจีบเราใหญ่ อิคุเซนเซย์เข้ามาพอดี

ตอนแรกก็คิดว่าจะมาช่วย ที่ไหนได้กลับบอกว่า

จีบแบบนั้นไม่ได้นะ เดี๋ยวสอนเทคนิกให้ไหม

แล้วก็เข้ามาจะจูบเรา คุณท่านนางเอกก็ดันหลับตาซะงั้น

(เฮ้ย! ท่าทางแบบนั้นมันไม่ถูกต้องนะเฟร้ยย

รู้ว่ากลัวแต่ก็ไม่ควรหลับตานะ!! ต้องปฏิเสธอย่างจริงจังสิๆๆ)

แล้วนาโอชิจังกับโคทาโร่ซังก็จะเข้ามาขวางได้ทัน

เราชอบตอนนี้มาก แบบว่านาโอชิเท่ห์!!! >//<

นาโอชิจะเข้ามาแบบต่อว่าอิคุอย่างจริงๆจังๆ พูดประมาณว่า

จะทำอะไรนักเรียนของชั้น! พอได้แล้ว!

นายน่ะ ทำแบบนี้มันมีอะไรน่าสนุกกัน!!

(อารมณ์ตอนนี้เราสะใจมากค่ะ ดีมาก นาโอจัง หัดว่าอิคุซะบ้าง

หมั่นไส้มานานล่ะ เป็นอาจารย์แล้วมาทำเจ้าชู้กับนักเรียนอยู่นั่นล่ะ

แบบว่าเกลียดผู้ชายเจ้าชู้น่ะ)

ขณะที่ฝ่ายโคทาโร่ซังเขาจะนิ่งๆประมาณว่าตีสีหน้าโกรธๆและพูดชื่ออิคุเฉยๆ

ทีนี้พวกนักเรียนก็พูดเข้าข้างอิคุและบอกให้คราวหลังสอนเขาอีก

เหล่าอาจารย์ที่รักทั้งสองเลยหันมาไล่นักเรียนทั้งสอง

เริ่มจากนาโอชิจังที่ไล่ให้กลับลงไปสนามได้แล้ว

พอนักเรียนบอกว่า แต่ว่าเขาบาดเจ็บอยู่ โคทาโร่ซังเลยหันมาพูดว่า

"แค่นั้นน่ะ แค่เลียเดี๋ยวก็หายแล้ว! ตอนนี้ช่วยออกจากห้องนี้ไปจะได้ไหม"

กรี๊ดคำพูดนี้ค่าาา โคทาโร่ซังเท่ห์!!! อิชิดะซังสุดยอด!!! เสียงคำพูดสื่อสีหน้า >//<

ช่างโดนใจเพราะกำลังหมั่นไส้พวกนั้นอยู่เหมือนกัน

วันต่อมาขณะเราทำงานจนเหนื่อยและเผลอหลับในห้องพยาบาล

สักพักเราก็ตื่นขึ้นเห็นโคทาโร่ซัง แต่ก็ยังแกล้งทำเป็นหลับต่อ

แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น โคทาโร่ซังก็รับโทรศัพท์ ฟังได้ใจความว่า..

"นึกว่าใคร เธอเองหรอ? 

อีกแล้วหรอ.. ดูตัว? แต่งงาน.. ชั้นไม่เกี่ยวอะไรสักหน่อย

อยากคิดอะไรสักหน่อย..

ไม่รู้ว่าชั้นอาจจะทำอะไรอีกก็ได้... แล้วจะติดต่อไป"

แล้วพอเราตื่นก็จะโดนโคซังเทศน์ที่เราไม่ระวังตัวเกินไป

ทั้งที่เราเป็นหญิงคนเดียวในโรงเรียนที่เต็มไปด้วยผู้ชาย

วันต่อมา โคซัง ให้อิคุมาช่วยเราทำงานแทน ส่วนเขาไปธุระ(มั๊ง)

แล้วก็มีโทรศัพท์มาหาอิคุบ้างคราวนี้

"เธอเองหรอ? บอกแล้วนี่ว่าขอไม่เจอหน้ากันสักพัก

เอาแต่พูดเรื่องแบบเดิมตลอดแบบนี้ อยากให้ผมเกลียดขนาดนั้นเลยหรอ?"

"คนที่จะมาแทนเธอน่ะมีมากมาย ถึงอย่างนั้นก็ยังดี นั่นน่ะ เธอพูดเองไม่ใช่หรอ

นั่นน่ะเป็นคำโกหกงั้นสินะ... เอาเหอะ จะยังไงก็ได้"

"คนที่อยากจะร้องไห้น่ะเป็นผมซะมากกว่า...

จะไม่คุยแล้ว แค่นี้นะ จะตัดล่ะ ลาก่อน"

เหตุการณ์นั้นทำให้เราคิดว่าอิคุเนี่ย เป็นคนที่เล่นๆกับความรักจริงๆด้วย

*******************

เมื่อเราเล่นๆไปสักพัก จะมีวันนึงซึ่งเป็นงานส่งท้ายปีเก่า เราจะไปดูดาวกับเซนเซย์

ตอนนั้นโคทาโร่ซังก็จะถามเราว่า เราชอบเขารึเปล่า(จริงๆใช้คำว่าสนใจไม่ใช่คำว่าชอบ)

เราก็เงียบไป เขาก็พูดต่อว่าถ้าเราชอบน่ะ ให้เราเลิกชอบเขาซะ

เพราะไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่มีทางชอบเราแน่

เราก็จะคิดในใจว่า เพราะไม่อยากจะห่างจากโคทาโร่ซัง

แม้จะแค่ชอบฝ่ายเดียว แต่ก็ขอชอบอยู่ต่อไป จึงตอบปฏิเสธโคทาโร่ซังไป

โคทาโร่ซังก็จะโล่งใจ เพราะไม่อย่างนั้นเขาต้องให้เราเลิกเป็นผู้ช่วยถ้าเราชอบเขา

หลังเล่นๆไป เราก็จะได้เจอกับพี่สาวโคทาโร่ซัง ซึ่ง เผื่อใครจะลืมไป...

โรงเรียนนี้ชื่อโฮชิทสึกิค่ะ นั่นก็คือโรงเรียนของพ่อโคทาโร่ซังน่ะเอง!!!

เพราะงั้นพี่สาวโคทาโร่ซังก็จะให้โคทาโร่ซังมาช่วยทำงาน

เขาก็จะกลุ้มใจว่าชอบงานห้องพยาบาลเพราะได้ดูแลคนอื่น

ถ้าเขาไปเป็นผอ.โรงเรียนไม่รู้จะมีเวลารึเปล่า เราก็จะมาช่วยให้คำปรึกษา

สุดท้ายเขาก็จะขึ้นเป็นผอ.ไปพร้อมกับทำงานที่ห้องพยาบาลเหมือนเดิม

 

(แปะชุดเต็มๆของโคทาโร่ซังในมาดผอ.ให้ดูค่ะ) 

ในวันทัศนศึกษาของโรงเรียน เราจะไม่สบายเป็นหวัด

ทำให้โคทาโร่ซังต้องมาคอยดูแลเรา เพราะเราขอร้อง

จริงๆเคยมีเว้นท์คล้ายๆแบบนี้ครั้งนึงไปแล้ว ที่เราเป็นหวัด

จะขอจับมือโคทาโร่ซังขณะนอนหลับในห้องพยาบาล

(นึกถึงภาคฤดูใบไม้ผลิที่เราเคยนึกถึงตอนเราเด็กๆ

ตอนเป็นหวัด สุซุยะก็จะคอยจับมือเราอยู่ข้างๆ >//< )

แล้วขณะที่โคทาโร่ซังมาดูแลเรา (ส่วนคนอื่นไปเที่ยวทัศนศึกษากันอยู่)

เมื่อเราหลับไป โคทาโร่ซังจะมาแอบขโมยจูบเราไปก่อนจะหลับไปด้วยคน

พอเราตื่น ทีนี้เราก็แอบขโมยจูบโคทาโร่ซังเหมือนกัน ก่อนจะหลับไปอีก

(เอ่อ... นางเอกเกมส์นี้... อืมมม... กล้าจัง) 

พอเราตื่นมาอีกครั้ง ไข้เริ่มดีขึ้น โคทาโร่ซังจะขอตัวกลับ

แม้เราจะตื้อให้อยู่ต่อ แต่เขาก็จะไม่ยอม

ซึ่งจริงๆแล้วนั่นเพราะเขาแอบคิดใจว่า

แม้จริงๆแล้วเขาอยากจะอยู่ต่อ แต่ถ้าอยู่ต่อ เขาต้องอดทนไว้ไม่ไหวแน่

(อดทนอะไรค้าาา)

วันต่อมา โคทาโร่ซังจะมาถามเราว่า เราเคยจูบใครมาก่อนไหม

เพราะเขาน่ะแอบกลัวว่าที่ขโมยจูบเราไปนั่นน่ะ จะเป็นจูบแรกของเรา

แต่เราก็จะตอบว่าเคย(นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่เราขโมยจูบโคทาโร่ซัง)

เขาก็จะเหมือนจะโล่งใจแต่เราก็แอบคิดเอาเองว่าจริงๆแล้วอาจจะเสียใจปนหึงนิดๆด้วยป่าว

หลังกลับมาจากทัศนศึกษา โคทาโร่ซังจะยอมไปดูตัว(หลังจากพี่สาวตื้อมานาน)

นั่นเพราะโคทาโร่ซังรู้ตัวว่าตัวเองชอบเราซะแล้ว เลยคิดจะหนีเรา

ซึ่งถึงตรงนี้ สาวเจ้าอย่างเราต้องเป็นฝ่ายตามตื้อเขาค่ะ!!!

คิดแล้วก็แอบหงุดหงิด เพราะเราไม่ค่อยชอบเป็นฝ่ายตื้อคนอื่น

รู้สึกเป็นผู้หญิงให้ไปตามตื้อผู้ชายมันดูไงไม่รู้

เราก็เลยไม่ชอบเนื้อเรื่องโคทาโร่ซังเท่าไหร่ เอาแต่หนีเราอยู่นั่นล่ะ!!!!

ซึ่งสาเหตุที่เขาเป็นคนกลัวความรักแบบนี้

เพราะตอนเด็กเขาเคยดูแลเด็กฝาแฝดคู่นึง จริงๆเขาคิดกับทั้งคู่เป็นแค่คนในครอบครัว

แต่ฝาแฝดผู้หญิงกลับหลงรักเขา ซึ่งแฝดหญิงคนนี้เป็นคนร่างกายอ่อนแอ

ซึ่งนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาอยากจะเรียนหมอ และเคยเข้ามหาลัยไปแล้ว

แต่สุดท้ายก็ลาออกมาก่อนจะจบเพราะแฝดคนนั้นตายไปเสียก่อน 

โดยที่ก่อนหน้านั้นเธอได้บอกรักโคทาโร่ซังไป

โดยแอบซ่อนความจริงว่าตอนนั้นเธออ่อนแอมากแล้ว

แต่เมื่อถูกบอกรักโคทาโร่ซังกลับหนีเธอ และสุดท้ายเธอก็มาตายไป

นั่นทำให้เขาเสียใจอย่างมากก และเป็นสาเหตุให้เขาคิดว่า

"ถ้ามันจะพังทลายไปล่ะก็ สู้ให้พังทลายไปตั้งแต่แรกจะดีกว่า"

นั่นคือเขาเห็นว่าเรายังมีอนาคตอีกไกล ไม่กล้าที่จะรักเรา

เขาจึงคิดว่าการที่เขารักเราอยู่ห่างๆและปล่อยเราไปให้เรามีชีวิตที่ดีกว่าจะดีกว่า

แม้จะเข้าใจว่าเขาคิดยังไง แต่ก็แอบหงุดหงิดอยู่น้อยๆว่าหนีอยู่นั่นล่ะ

ทำไมถึงคิดว่าตัวเองจะไม่สามารถดูแลเราได้ล่ะ เราว่าคุณสมบัติก็พร้อมหมดออกนา

แค่เป็นอาจารย์และอายุมากกว่าเป็นสิบปีแค่นั้นเองงงง

ก็เริ่มจากที่เราไปสารภาพรักโคทาโร่เพื่อไม่ให้ไปงานดูตัว แต่พี่ท่านก็ปฏิเสธเรา

เขาจะบอกว่าเราน่ะไม่ได้ชอบเขาจริงๆจังๆหรอก ปฏิเสธเราลูกเดียว

แต่สุดท้ายด้วยลูกตื้อเรา เขาก็ยอมแพ้ล่ะนะ

ก็เล่นไปยืนตากฝนอยู่หน้าสถานที่ที่เขาไปดูตัวไม่ยอมกลับจนเป็นไข้น่ะ

ในที่สุด เราก็เลยจบกันอย่างเลิฟๆมีความสุข

ฉากจบแบบว่ากรี๊ดดดดด เหมือนสามีภรรยากันเลยยย

แต่จริงๆแล้วยังไม่ได้แต่งงานนะ แบบว่าอยู่ก่อนแต่งค่ะ!!! >//<

เพราะโคทาโร่ซังกลัวว่าแต่งงานไปแล้วจะเปลี่ยนใจน่ะ

เขาเลยให้เรามาอยู่กับเขาก่อนว่าเราจะเปลี่ยนใจไหม ประมาณนั้น

แต่เราสงสัยอย่างว่า... ถ้ายังไม่ได้แต่งงานกันแล้วเจ้าแหวนที่นิ้วนางซ้ายมันอะไรค้า!!?!

สรุป.... ดูๆไป จริงๆโคทาโร่ซังก็แอบคล้ายเรานิดๆเหมือนกันนะ

(เปรียบเทียบกับตัวเองเนื่องจากราศีเดียวกันน่ะค่ะ) 

แบบว่าเราก็เป็นพวกกลัวความรักอยู่เหมือนกัน แอบหนีคนที่มาชอบเราอยู่เหมือนกัน

แล้วก็เป็นพวกเก็บความรู้สึกสุดๆเช่นกันด้วยล่ะ เหอๆๆๆ 

แต่สาเหตุที่เรากลัว.. เราว่าเป็นคนละสาเหตุกับโคทาโร่ซัง

แต่ดูจะคล้ายๆสาเหตุเดียวกับนาโอชิคุงมากกว่านะ

ซึ่ง... ไว้คราวหน้าจะมาสปอยส์นาโอชิคุงให้ฟังค่าาาา

อ้า... สุดท้ายเกือบลืม.. 

คือจะเป็นงานโรงเรียน ห้องเราจัดร้านขนมน้ำชาน่ะค่ะ แล้วทีนี้ก็จะคอสเพลย์กัน

โดยคนตัดชุดให้ชายหนุ่มทั้งสามคือเราเอง ส่วนชุดของเรา คนในห้องแอบตัดให้ค่ะ 

จริงๆแล้วมีอีกสองชุดค่ะ เป็นชุดนักเรียนชุดนึง กับชุดเมดและบัตเลอร์ค่ะ 

จะเก็บตอนเล่นอีกสองคนน่ะค่ะ 

หมายเหตุ...

ตอบคำถามสำหรับคนที่ถามเรื่องเกมส์นี้นะคะ 

วิธีเล่นเกมส์นี้ไม่ยากเลยค่ะ แค่ตอบคำถามให้ได้ตรงตามรูทที่เราต้องไป

รับรองได้จบแบบแฮปปี้แน่ๆค่ะ ^0^ เพราะงั้น ไม่จำเป็นต้องรู้ภาษาญี่ปุ่นก็เล่นได้จ้า!!

ถ้ามีใครอยากรู้ว่าตอบยังไงก็ถามมาได้ค่ะ

แล้วไว้เดี๋ยวเราจะอัพไกด์คำตอบที่ต้องตอบให้นะคะ