Love revolution - Oniichan part1

วันนี้มารีวิวเกมส์เก่าค่ะ เวอร์ชั่นที่รีวิวนี้เป็นเวอร์ชั่นแรกสุดคือ PS2 นะคะ

เกมส์นี้ออกมานานแล้ว และก็เคยมีคนรีวิวไปแล้วด้วย โดย takamichi.exteen

(แต่ตอนนี้ เหมือนเขาจะปิดบล็อกไปแล้ว เข้าไม่ได้ล่ะนะ)

อยากจะบอกว่าเพราะบล็อกนี่ล่ะค่ะที่ทำเอาเราอยากเล่นเกมส์นี้และไปเสาะหามาเล่นจนได้!! 

และ... สนุกจริงๆค่า!!!!! >//< แถมคุณพี่ชายก็น่ารักมากกกกกกกกค่าาา 

ว่าแล้วก็มาเล่าเนื้อเรื่องพี่ชายให้ฟังซะเลยดีกว่า หุๆๆ

เริ่มเรื่องมา เราก็กินขนมๆใช่มั๊ยคะ พี่ชายก็จะบอกว่า

"ไม่ว่าสีหน้าแบบไหนของเราก็ชอบทั้งนั้น แต่สีหน้าตอนกินอย่างมีความสุขนี่พี่ชอบมากที่สุดเลย~~"




หลังจากเราล้มที่โรงเรียนเนื่องจากข้าวเช้ากินน้อยกว่าปกติ(แต่ก็มากกว่าคนปกติหลายเท่าแล้วนะคะ ^^") พอลืมตามาก็เจอพี่ชายที่กำลังเฝ้าดูเราด้วยความเป็นห่วง และบอกว่าเราน่ะล้มที่โรงเรียนไป ดีจังที่รู้สึกตัวแล้ว และก็ถามว่าจะไดเอ็ทหรอ? แล้วก็บอกต่อว่า แต่พี่น่ะ คิดว่าแบบนี้ก็น่ารักพออยู่แล้วน้า~~ (ช่างเป็นคุณพี่ที่น่ารักสุดๆเลยยยย ขนาดอ้วนแบบนั้นยังเห็นว่าน่ารักได้อีกอ่ะ!!) เราก็จะบอกว่าใช่ อยากไดเอท แต่ก็จะพูดต่อประมาณว่าแต่ไม่มั่นใจว่าตนเองจะทำได้ เมื่อคุณพี่ได้ยินน้ำเสียงที่ท้อแท้และเศร้าสร้อยสิ้นหวังของเรา ก็ทำเอาคุณพี่ทนไม่ได้ แล้วก็เลยพูดให้กำลังใจเรา บอกว่าเราน่ะ เมื่อก่อนชนะรางวัลมานะ บลาๆ แล้วก็ตบท้ายด้วย แสดงหัวใจของสาวน้อยให้คนอื่นเห็นสิ!!! ด้วยคำพูดที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของคุณพี่ชายก็ทำเอาเรามีกำลังใจฮึดขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังลังเลนิดๆและถามคุณพี่ว่า จะได้จริงๆเหรอ พี่เราก็พูดตอบกลับด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมทันทีว่า ได้แน่นอน!! ถ้าเป็นเราต้องทำได้แน่ๆๆๆ!!! สุดท้าย กำลังใจก็กลับมา เราก็เลยตัดสินใจจะไดเอทในที่สุด แล้วพี่ชายก็จะบอกว่า แต่วันนี้อย่าเพิ่งเลยนะ ไม่ควรจะทำอะไรเกินกำลังตนเองเพราะเพิ่งล้มมา วันนี้พี่ซื้อเนื้อมา3กิโล(มั๊ง? ถ้าจำถูกนะ) มากินชาบูชาบูกันนะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยเริ่มไดเอท

หลังจากนั้นก็เข้าสู่เว้นท์หลักคือเว้นท์ไปเที่ยวฤดูร้อน~~
เริ่มมาก็เหมือนคนอื่นๆ คือคุณพี่ชายจะบอกว่าขอโทษด้วย เขามีงานที่มหาลัยไปไม่ได้ซะแล้วว แล้วเราก็จะบอกว่างั้นจะไปกันแค่สามคน พี่ชายก็จะรีบห้ามทันที บอกว่าไม่ได้! มันอันตรายนะ~ ไปกันแค่ผู้หญิงสามคนไม่ได้เด็ดขาด!!! เราก็จะโกรธๆบอกว่าแต่เรารอจะไปเที่ยวมานานแล้วนะ แล้วพี่ชายก็เลยบอกว่า งั้น.. ถ้าหาเพื่อนผู้ชายไปเป็นเพื่อนด้วยคนนึงจะยอมให้ก็ได้~ พอไปถึงโรงเรียน เราก็จะคิดว่า อย่าเลย ไม่รู้จะชวนใครดี สุดท้ายเลยไม่ได้ชวนใคร และเมื่อกลับบ้านมาถึงก็จะได้รู้ข่าวดีว่าเราจะได้ไปออนเซ็นน้ำพุร้อนกับพี่ชาย (สาเหตุนี่เราขี้เกียจแปลอ่ะ รู้สึกจะเกี่ยวกับเพื่อนที่เขาไปช่วยงานล่ะมั๊ง เพราะเขาไปเล่าว่าเรื่องที่ไม่ได้ไปกับเราเนี่ยให้เพื่อนคนนั้นฟัง)

เมื่อไปถึงน้ำพุร้อน พี่ชายก็จะชวนไปแช่น้ำพุร้อน เราก็ไปกัน และขณะอยู่น้ำพุร้อน พี่ชายก็จะคุยๆกับเรา แล้วก็ไปๆมาๆก็คุยกันถึงเรื่องคนรัก (จำไม่ค่อยได้ว่าทำไมคุยกันไปถึงนั้นได้หว่า?) แล้วพี่ก็จะถามว่าเรามีคนที่ชอบแล้วหรอ!?!! เราก็จะปฏิเสธว่าจะมีได้ยังไงล่ะ พี่ชายก็จะโล่งอกใหญ่เลย แล้วก็บอกว่าขึ้นกันเถอะ (อยู่กันคนละห้องนะ ไม่ใช่แช่รวมชาย-หญิง แต่ที่คุยกันได้เพราะห้องติดกันอ่ะ แล้วทั้งฝั่งพี่ชายและฝั่งเรา ตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่เลยด้วย เลยคุยกันสบาย) พอจะขึ้นเราก็เป็นลม พอรู้สึกตัวก็เห็นพี่ชายที่นุ่งแต่ผ้าขนหนู(ก็เพิ่งขึ้นจากออนเซ็นนี่นา เห็นรูปนี้แล้วต้องร้องกรี๊ดดด >//< ) พี่ชายก็จะโล่งใจใหญ่ที่เรารู้สึกตัวแล้ว เราก็จะตกใจว่าพี่ชายเข้ามาในห้องอาบน้ำผู้หญิงได้ไง!!! พี่ชายก็จะบอกว่าไม่เป็นไรหรอกก็ไม่มีคนอยู่นี่นา เราก็จะว่าๆบอกว่าไม่ได้แล้วก็ไล่พี่ชายออกไป

หลังจากเรามานอนพักในห้องสักพัก พี่ชายก็จะถามว่าเป็นไงบ้างแล้ว เราก็จะบอกว่าดีขึ้นแล้ว พี่ชายก็เลยบอกว่างั้นไปเล่นพุหน้าร้อนกัน พอเหลือแค่สองอันสุดท้าย ก็เลยมาแข่งกันว่าถ้าพี่ชายแพ้จะซื้อของขวัญให้เรา แล้วสรุปผลเราก็ชนะไปค่ะ~

หมายเหตุ.... สังเกตดูที่นิ้วค่ะ ทำไมคะ ทำไมต้องแดะออกมาขนาดนั้นด้วย!?!!

หลังจากกลับมาได้หลายวัน พี่ชายก็จะเรียกเราออกไปซื้อของกัน บอกว่าจะซื้อของขวัญให้ตามสัญญา เราก็ออกไปเดินเลือกเสื้อผ้า แต่พี่ชายเอาแต่เลือกเสื้อผ้าที่เราไม่ชอบ เราเลยไล่พี่ไปบอกว่าเราจะเลือกเอง พอเลือกเสร็จก็เดินออกมาเจอพี่ชายกำลังดูสูทอยู่ เขาบอกว่าจะซื้อไปเตรียมไว้ตอนทำงาน(มั๊ง ถ้าจำถูก) แต่เห็นเรามาแล้วเลยบอกว่ากลับบ้านกันดีกว่า แต่เราก็จะไม่ยอมบอกว่าให้พี่ดูเสื้อของตัวเองก่อน และบอกว่าพี่ชายบอกว่าวันนี้จะทำตามที่เราบอกทุกอย่างนี่นา คุณพี่ก็เลยโอเค แล้วเขาก็ไปเลือกเสื้อของตัวเอง และออกมาในมาดที่ทำเอาสาวๆข้างๆกรี๊ดกันใหญ่เลยเพราะคุณพี่เท่ห์ซร้า~~

มีวันนึงคุณพี่จะบอกว่าเขาต้องไปทำงานกับเพื่อน อาจจะกลับช้าหน่อย แล้วเราก็ออกไปเดินซื้อของเพื่อจะทำกับข้าว ก็บังเอิญเจอพี่ชายอยู่กับเพื่อน (จำชื่อเพื่อนไม่ได้อ่ะ) ก็ได้คุยกันนิดหน่อย พอคุยกันถึงเรื่องพี่ชาย พี่ชายก็จะรีบห้ามๆไม่ค่อยอยากให้เขาพูด แล้วก็ฉุดเรากลับบ้าน พอกลับถึงบ้านพี่เราก็จะขอโทษเรา เราก็จะบอกว่าพูดอะไรอย่างนั้น เราต่างหากต้องขอโทษที่เข้าไปรบกวนพี่ชายคุยกับเพื่อน

วันงานโรงเรียน หลังจากงานชมรมเสร็จ เราก็จะเดินไปเจอพี่ชาย เขาบอกว่ามาดูงานชมรมเรา เราก็จะบอกว่ามาดูทำไม เราไม่ได้แสดงสักหน่อย พี่ชายก็จะบอกว่าพูดอะไรแบบนั้น เราน่ะทำงานด้วยความพยายามและตั้งใจมาก พี่รู้นะ~ (ถึงจะอยู่เบื้องหลังก็เถอะ) แล้วอยู่ๆเพื่อนพี่ชายก็เข้ามาทัก แล้วเขาก็บอกว่าน้องชายเขาอยู่โรงเรียนนี้เลยมาดูงานด้วย แล้วก็เลยชวนเรา บอกว่าไหนๆก็เจอกันแล้วไปเดินด้วยกันสามคนมั๊ย เราก็ตกลงไปเพราะว่าอยากถามเรื่องพี่ชายกับเขาอีก แล้วจากนั้นเขาก็จะคุยๆเรื่องคุณพี่ และก็จะพูดถึงว่าพี่ชายน่ะไม่สนใจสาวคนไหนเลยเพราะว่าเรานี่แหล่ะ พอโรงเรียนเลิกทีก็รีบกลับมาหาเราทันที บลาๆๆ แล้วคุณพี่ชายเราก็จะโกรธๆเพื่อนคนนี้หน่อยๆประมาณว่าอย่าพูดอะไรมากเกินไปนัก แล้วจากนั้นก็แยกกัน เราก็กลุ้มๆคิดมาก ในที่สุดก็เลยถามพี่ชายไปว่า เราทำให้พี่ลำบากหรอ อะไรประมาณนั้น แล้วพี่ชายก็บอกว่าอย่าคิดแบบนั้นสิ อย่าไปคิดจริงจังกับเรื่องที่เพื่อนพี่คนนั้นเขาพูดเลย พี่น่ะเห็นว่าเราเป็นคนสำคัญที่สุด บลาๆๆ แล้วก่อนจากกันไป พี่ชายก็จะบอกเราว่าอย่าไปคุยกับเพื่อนเขาคนนั้นอีกนะ แล้วก็บอกว่า ไม่ใช่หมายความว่าเพื่อนคนนั้นนิสัยไม่ได้นะ จริงๆเขาก็เป็นคนดีเพียงแต่..(อะไรก็ไม่รู้จำไม่ได้ ^^")

วันต่อมา เพื่อนพี่ชายเราก็จะแวะมาหาเรา และบอกว่าจะคุยเรื่องพี่ และถ้าเราแปลถูก ดูเหมือนจะบอกว่าจะพาไปคุยกับผู้หญิงคนที่อะไรกับพี่ชายเราสักอย่างด้วยล่ะ เราก็เลยตามไป โดยมีสายตาเป็นห่วงของเพื่อนๆมองตาม ตอนแรกเพื่อนพี่ชายเราจะบอกว่าจะไปคุยกันที่ร้านน้ำชา แต่พอเดินไปสักพักก็บอกว่า ไปคุยที่ห้องเขาได้รึเปล่า เราก็ตามไป (ตอนนั้นความอยากรู้เรื่องพี่ชายพุ่งขีดสุดไงคะ ใครชวนก็เลยไปหมด เหอๆๆ) พอไปถึงห้องก็ไม่เห็นมีใคร เขาก็บอกว่าเดี๋ยวเพื่อนคนนั้นเขาจะมา รออีกหน่อย แล้วจากนั้นก็คุยๆกัน แล้วเขาก็จะเริ่มออกลายคือจะพูดๆว่าหมั่นไส้พี่เรา บลาๆๆ แล้วก็บอกว่าอยากเห็นสีหน้าของพี่เราตอนที่เห็นน้องสาวคนสำคัญเป็นอะไรไปจริงๆ เราก็เลยกลัวสิคะ แล้วก็บอกว่าจะทำอะไรน่ะ เดี๋ยวเพื่อนๆก็จะกลับมาแล้วไม่ใช่หรอ พอเขาได้ยินก็เลยหัวเราะแล้วก็บอกว่านั่นน่ะเขาโกหก ไม่มีใครจะมาหรอก!! แล้วก็ฉุดแขนเราไปนั่งคุยอีก แล้วตอนนั้นพี่ชายก็พังประตูเข้ามาพอดี แล้วก็รีบวิ่งมาหาเราด้วยความเป็นห่วง บอกว่าเพื่อนๆเราเขาไปบอกพี่ แล้วทีนี้พอจะพากลับ ตาเพื่อนคนนั้นก็ไม่ยอม และดึงแขนเราไป แล้วก็ผลักเราจะไปชนกระจก แต่แล้วพี่ชายก็พุ่งเข้ามารับแทน ทำเอาเลือดไหลเต็มไปหมด

เราเห็นอย่างนั้นก็รีบร้องด้วยความเป็นห่วง บอกว่าจะพาไปโรงพยาบาล พี่เราก็จะบอกว่าไม่เป็นไรๆ แล้วจากนั้น พี่เราก็จะหันไปถามเพื่อนคนนั้นว่า เท่านี้คงพอใจแล้วใช่มั๊ย เขาก็จะบอกว่า อืม เขาก็แค่อยากจะเห็นสีหน้าแบบนั้นของพี่เราก็เท่านั้น ได้เห็นก็พอใจแล้ว และก็บอกว่าไม่ได้ตั้งใจจะให้บาดเจ็บ จากนั้นเรากับพี่เราก็กลับบ้านกัน

วันคริสมาสต์ พี่ชายก็ซื้อแหวนมาให้ แล้วก็บอกว่าเห็นพูดกันว่าแหวนจะนำความสุขมาให้รึอะไรสักอย่างนี่ล่ะ เราไม่ค่อยได้ใส่ใจตรงนี้อ่ะ เอาเป็นว่าเราพูดอะไรสักอย่างนี่ล่ะ ทำเอาพี่เราตกใจและจะขอแหวนคืนเลย เราก็ห้ามสิคะ ให้แล้วให้เลย เอาคืนได้ไง 00เชอะ พี่ชายก็เลยแวบไปหยิบสร้อยของแม่มา แล้วก็เอาแหวนมาคล้องใส่สร้อย บอกว่าถ้าเป็นแบบนี้ก็โอเค แล้วก็บอกว่าเดี๋ยวพี่จะใส่สร้อยให้ แต่พอจะใส่ก็เขินใหญ่เลย (น่ารักมากกกกกกกก >//< ชอบรูปนี้สุดๆเลยยย) พี่ชายก็จะบอกว่าก็เขาไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนนี่นา เราก็เลยบอกว่าเดี๋ยวเราใส่เองได้ พี่ก็จะรีบห้ามบอกว่าไม่ได้ เขาจะทำเอง และในที่สุดก็ใส่สร้อยให้เราเสร็จ จากนั้นก็จะเรียกชื่อเรา แล้วก็ทำท่าอึกอักเหมือนต้องการพูดอะไรสักอย่าง ทำเอาเราใจเต้นตึกตัก ทั้งเราในเกมส์ และตัวเราจริงๆที่ลุ้นแทบแย่ แต่สุดท้ายพี่ชายก็ไม่ยอมพูดอะไร เฮ้อ~ ปล่อยให้ใจเต้นลุ้นตั้งนาน >//<

มีวันนึง เราจะไปซื้อของกับพี่มั๊ง แล้วขากลับก็ได้คุยกับพี่ แล้วก็คุยกันเรื่องคนรักอีกแล้วค่ะ! เราก็จะแกล้งหลอกพี่ว่าเรามีคนที่ชอบแล้วน้า แล้วก็จะรอให้พี่โวยวายมาแล้วจะบอกว่าโกหก แต่พี่เรากลับอึ้งและแทนที่จะโวยวายมา กลับบอกว่า งั้นหรอก งั้นพี่จะคอยเป็นกำลังใจให้นะ จากนั้นก็บอกเราว่าให้เรากลับไปก่อนเพราะลืมของไว้หรือจะไปซื้ออะไรสักอย่างก็ไม่รู้จำไม่ค่อยได้ล่ะ

พอเรากลับมาก่อน ก็เห็นพี่ไม่กลับสักที ฝนก็ตกแล้ว เราก็เลยเอาร่มไปตามหาพี่ แล้วก็ได้เจอกับพี่ชายที่...

ยืนตากฝนทำพระเอกมิวสิกอยู่ค่ะ!! (เห็นฉากนี้แล้วนึกถึงมาซาโตะซังจากorange honeyเลยแฮะ เหอๆๆ แต่อารมณ์นี่คนละแบบกันเลยแฮะ) แล้วพี่ชายก็จะพูดพึมพำๆกับตัวเองว่า นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย (อะไรประมาณนี้ล่ะค่ะ จำประโยคทั้งหมดไม่ได้อ่ะค่ะ รู้แต่ว่า... เศร้า 00พราก พี่ชายพูดด้วยอารมณ์ที่แบบว่าเจ็บปวดจริงๆ) จากนั้นพี่ก็จะเห็นเรา แล้วเราก็บอกว่าเอาร่มมารับพี่ พี่ก็จะบอกว่าขอบคุณ

ผ่านมาหลายวัน เราก็ยังไม่ได้มีโอกาสบอกพี่สักทีว่านั่นน่ะโกหก แล้วระหว่างนั้นเราก็จะรู้สึกว่าพี่ชายแปลกๆไป จนในที่สุดก็ถึงวันที่เราไปทัศนศึกษา พอไปถึงนู่นแล้วพี่ชายก็โทรมาหาเราด้วยความเป็นห่วงว่าถึงที่นั่นอย่างปลอดภัยดีนะ มีเรื่องอะไรรึเปล่า แล้วเราก็ค่อยโล่งอกหน่อยว่าสมกับเป็นพี่ชายจริงๆ จากนั้นเราก็จะบอกว่าซื้อของมาฝากพี่ด้วยนะ แล้วพี่เราก็จะถามว่าแล้วซื้อของให้คนอื่นอีกรึเปล่า ตอนแรกเราก็งงๆแล้วก็นึกขึ้นได้ว่า พี่หมายถึงคนที่เราชอบซึ่งจริงๆแล้วไม่มีตัวตนหรอก พอเราจะอธิบาย อยู่ๆพี่ก็ตัดบทไป พอกลับบ้าน เราก็เอาของมาให้ แล้วพี่ก็พูดถึงว่าซื้อของให้คนนั้นรึเปล่าอีกแล้ว ในที่สุดเราก็เลยได้บอกกับพี่ว่านั่นน่ะโกหกนะ ตอนแรกพี่ก็ไม่ค่อยเชื่อ เราก็บอกว่าโกหกจริงๆ พี่ชายก็เลยถอนหายใจอย่างโล่งอกดีใจ

หลังจากนั้นก็ถึงวันวาเลนไทน์ เราก็กลับบ้านมาถึง มาเจอพี่ชายนอนอยู่บนโซฟา เราก็เอาชอกโกวางไว้ แล้วเหมือนพี่จะรู้ตัว เราก็ตกใจ แล้วก็เลย.. ทำอะไรหว่า ตรงนี้ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่พอดีเปิดผ่านๆไปหน่อย แฮะๆ แต่สงสัยว่าคงจะแกล้งทำเป็นหลับที่โซฟาอีกอัน หรือไม่ก็หลบซ่อนตัวอยู่แถวนั้นนี่ล่ะค่ะ ก็พี่ชายก็จะลุกขึ้นมาเห็นชอกโกแล้วก็จะพูดอะไรสักอย่าง ซึ่งจำไม่ได้อีกแล้วค่ะ แฮะๆ ^^"

วันเรียนจบ พอกลับมาบ้าน พี่ชายก็บอกว่าทำของกินที่เราชอบให้เต็มเลย แล้วจากนั้นก็คุยกัน พี่ชายก็จะถามเราว่า ถึงแม้เราจะมีคนที่ชอบแล้ว แต่พี่ชายจะขออยู่เคียงข้างเราตลอดไปได้ไหม? ถ้าเราตอบว่าแน่นอนอยู่แล้ว พี่ชายก็จะดีใจมากและรีบกอดเราทันที

(ก่อนหน้านี้บอกไปว่ารูปตอนสวมสร้อยให้นั่นชอบมาก แต่พอเรามาเห็นรูปนี้เข้านี่... 

โอ้ย กรี๊ดค่า~~~ >//< รูปนี้นี่ชอบที่สุดเลยค่า~~~~ สีหน้าtakeshi niichan นี่น่ารักสุดเลยยยยย)

แล้วก็บอกว่าพี่ชายจะอยู่ปกป้องดูแลเราตลอดไป แล้วก็จะบอกว่า อาจจะสร้างความลำบากให้กับเรานะ แล้วก็คงไม่สามารถให้กำลังใจเรายามเรามีคนที่ชอบได้... ทำไม่ได้แน่ๆ!! ก็เราน่ารักออกซะขนาดนี้นี่นา เขาไม่อยากจะยกเราให้กับใครนี่ (อะไรประมาณนี้เนี่ยแหล่ะ หุๆๆๆ) แล้วเราก็จะถามๆว่าพี่ชายจะไม่แต่งงานหรอ? เขาก็จะบอกว่าไม่ เขาจะอยู่กับเราตลอดไป แล้วก็คุยไปคุยมาก็พูดถึงตอนแก่ซะเฉยๆว่า เขาจะอยู่กับเราจนแก่ แล้วเราก็จะบอกว่าถ้าเราแก่แล้วพี่ชายก็แก่เหมือนกันสิ เขาก็จะบอกว่านั่นสินะ แล้วเราก็มานั่งดื่มน้ำชาด้วยกันนะ บลาๆๆๆ (ช่างเป็นพี่ชายที่สุดยอดจริงๆ จินตนาการอนาคตไปถึงไหนเนี่ย เหอๆๆ)

เอาล่ะ จบแล้วค่ะ~ เป็นOniichanที่น่ารักจริงๆเลยใช่ม้า >//< ตอนนี้กำลังเล่นแบบคนรักอยู่ค่ะ หุๆๆ จบแค่พี่ชายได้ที่ไหนล่ะ ใช่ม้า~ อิอิๆๆ

หมายเหตุ... รูปพวกนี้ไม่ใช่เราแคปเองนะคะ พอดีโน้ตบุ๊คเราเจ๊งอ่ะค่ะ เอาไปซ่อมอยู่ก็เลยถ่ายรูปมาลงให้ไม่ได้ ต้องขอบคุณ munus สำหรับรูปมากค่า~~~